انواع فلفل‌های خوراکی
هفت نوع فلفل خوراکی
فلفل دلمه‌ای
فلفل دلمه‌ای بزرگتر از سایر انواع فلفل است و ممکن است در رنگ‌های قرمز، نارنجی، زرد، سبز و گاهی بنفش و قهوه‌ای دیده شود. این فلفل هنگامی که سبزرنگ است در وضعیت نرسیده قرار دارد امّا به مرور زمان و بعد از رسیدن طعمی شیرین به خود می‌گیرد؛ به همین علت یکی از نام‌های دیگر این فلفل، فلفل شیرین است. این فلفل می‌تواند به صورت نپخته با دیش‌هایی مانند حمص صرف شود و یا به همراه غذا طبخ شود. فلفل دلمه‌ای طعم تندی ندارد امّا به غذا مزه و رنگی خاص میدهد.
یک راهنمایی کوچک و جالب برای خریدن فلفل: به ته آن نگاه کنید! قسمت پایینی این فلفل‌ها اگر چهار لوب داشته باشند یعنی فلفل ماده و شیرین‌تر از فلفل نر است که گزینه مناسب‌تری برای استفاده در سالاد است. فلفل‌های نر گزینه‌های بهتری برای استفاده شدن در طبخ فلفل شکم‌پر هستند.
فلفل موزی
این فلفل رنگ زرد کمرنگی دارد و از همین رو موزی نام‌گذاری شده است؛ البته فلفل‌های موزی بالغ ممکن است به قرمز و یا نارنجی تغییر رنگ دهند. سایز آن متوسط است و تندی ملایمی دارد. فلفل موزی به مرور زمان شیرین‌تر میشود و به طور معمول به صورت ترشی‌شده مصرف میشود. از دیگر مصارف آن می‌توان به استفاده در طبخ پیتزا، استیک پنیر و سالاد یونانی اشاره کرد. این محصول موزی شیرین منبع سرشار ویتامین سی نیز هست.
فلفل پپرونچینی
این فلفل که به نام‌های فلفل توسکانی، فلفل فریژیتلو و یا فلفل شیرین ایتالیایی نیز شناخته میشود، طعم و تندی متوسطی (تنها مقداری تندتر از فلفل دلمه‌ای) دارد اما هنگام صرف آن متوجه کمی تلخی نیز خواهید شد. پپرونچینی در ابتدا رنگی سبز به خود می‌گیرد و معمولاً در همین مرحله است که آن را ترشی می‌کنند امّا به مرور زمان و رسیدن بیشتر، رنگش به قرمز متمایل میشود. ممکن است این فلفل را با فلفل موزی اشتباه بگیرید چرا که رنگ و حتی مزه‌ای شبیه به هم دارند و معمولاً می‌توان از یکی از آنها به جای دیگری استفاده کرد. فلفل پپرونچینی معمولاً تندی مناسبی به پیتزا، انواع سالاد و پیش‌غذاهای مختلف میدهد.
فلفل هالوپینو
فلفل هالوپینو پرطرفدارترین نوع فلفل برای پیش‌غذا، سس سالسا و یا هر نوع غذایی است که مطلوب مصرف‌کننده غذا این باشد که تندی را حس کرده امّا بتواند آن را تحمل کند!
می‌توان این فلفل را که به رنگ قرمز -که معمولاً کمی شیرین‌تر است!- و یا سبز از روی نرم‌ساقه گیاه برداشت میشود خشک یا سرخ کرد؛ در این صورت به آنها فلفل چیپوتله گفته و از آن به عنوان چاشنی غذا استفاده می‌کنند. تندی هالوپینو در هر محصول ممکن است متفاوت باشد امّا بیشتر آتش آن در غشای داخلی متمرکز شده است، بنابراین برای کاستن تندی این فلفل میتوانید آن بخش را جدا کنید و سپس مصرفش کنید.
فلفل شیشیتو
این فلفل که خاستگاهش شرق آسیاست معمولاً زمانی برداشت میشود که هنوز سبز است و طعمی تلخ و کمی تند دارد. می‌توان گفت به طور متوسط از هر ده فلفل شیشیتو یکی از آنها تندی زیادی دارد، امّا تشخیص اینکه کدام یک از فلفل‌های بشقاب شما قرار است تند باشد ممکن نیست و تنها با گاز زدن آن را پیدا خواهید کرد.
این فلفل که شاید برخی آن را با نام‌های دیگرش کواری گوچو و فلفل آلبالویی بشناسند عموماً با ذغال پخته میشود ولی امکان مصرف آن به صورت خام نیز وجود دارد. شیشیتو در ژاپن عموماً با روغن و سس سویا مخلوط شده و به عنوان یک پیش‌غذا مصرف میشود. علاوه بر این، این محصول آتشی در طبخ تمپورا، یکی از محبوب‌ترین غذاهای محبوب شرقی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فلفل آناهایم
این فلفل بومی منطقه نیو مکزیکو است ولی امروزه در خارج از این محدوده کاشت و برداشت میشود. آناهایم غالباً شکلی مخروطی و خمیده داشته و قابلیت مصرف شدن در بسیاری از غذاها را دارد. میشود آناهایم را در تهیه سس سالسا ، در طبخ یک غذای شکم‌پر و یا به عنوان جایگزین فلفل‌های دیگر استفاده کرد. این فلفل به تندی فلفلی مثل هابرنو (فلفلی تند که به همراه سالمون و یا مرغ خورده میشود) نیست امّا تندتر از فلفل دلمه‌ای است و به طور معمول در مغازه‌ها در شیشه و با رنگ‌های سبز و قرمز فروخته میشود.
فلفل چشم پرنده
آخرین نوعی از فلفل که قصد داریم در این مطلب بلاگ غذای شیلا شما را با آن آشنا کنیم فلفل چشم پرنده نام دارد.
چشم پرنده که فلفل تایلندی نیز نامیده میشود، به نسبت اندازه خود به شکل شگفت‌آوری تند است، امّا با وجود تندی زیاد از بخش‌های اصلی بسیاری از غذاهای آسیایی محسوب شده و در سوپ، سالاد، سس، مواد سیب‌زمینی سرخ شده استفاده میشود. این نوع فلفل همچنین به عنوان چاشنی نیز برای مزه‌دار کردن بسیاری از غذاها هم کاربرد فراوانی دارد. چشم پرنده به شکل سرخ یا خشک شده مصرف میشود و علاوه بر تندی نوعی طعم میوه‌ای نیز دارد که باعث محبوبیت آن شده است.