این خیارشور که از محبوبترین انواع خیارشور در جهان است- همانطور که پیداست- نام خود را از گیاه شوید میگیرد. در واقع همیشه مقداری از علوفه شوید (به شکل خشک شده و یا تازه) در ملات این محصول استفاده میشود که سبب طعم شویدی این خیارشور است. خیارشور شوید دارای دو نوع کوشر (پاک) و جنیویین (خالص) است.
خیارشور جنیویین معمولاً یک خیار کامل است که با دانههای شوید طبیعی بسته بندی شده. این محصول به طریق کلاسیک تهیه میشود؛ یعنی خیارشورها در سرکه غوطهور شده و در یک ظرف در بسته نگهداری میشوند.
امّا نحوه تهیه خیارشور کوشر متفاوت است. در این روش خیارها شسته شده و سپس شوید، انواع ادویه، سیر و نمک کوشر به آنها اضافه میشود. در ادامه و با طی شدن فرایند تخمیر، خیارشورها طعمی ترش به خود میگیرند.
هر دو نوع این خیارشورها معمولاً به دلیل طعم خاصی که دارند به تنهایی به عنوان اسنک خورده میشوند امّا گاهی ممکن است در ترکیب با غذاهای مختلف نیز استفاده شوند.
ممکن است نام این محصول شما را به اشتباه بیندازد که قرار است طعمی کرهای و مناسب برای صبحانه امتحان کنید امّا اینطور نیست. در حقیقت نام این خیارشور توسط زن و شوهری در ایالت ایلینویز انتخاب شده که برای اوّلین بار این دستور تهیه را به نام خود ثبت کردند.
این خیارشور به روشهای متفاوتی به دست میآید که برخی از آنها دستوری ساده و بعضی دیگر هم دستوری چند مرحلهای دارند، امّا نکته یکسان در تمام این دستورها استفاده از کمی شکر در شوراب سرکه است که منجر به مزهای ملایم و تردتر از خیارشورهای نمکی و ترش معمول میشود. از دیگر مواد این محصول خوشطعم میتوان به سرکه سفید، دانه خردل، دانه کرفس، دانه گشنیز و پیاز حلقهشده اشاره کرد.
خیارشورهای گرکین- که گاهی با نام «فرزند خیارشور شویدی» نیز معرفی میشوند- از نوع خاصی از خیارها تهیه میشوند؛ این خیارها کوچکتر (حدود ۴ تا ۶ سانت) و ناهموارتر از خیارهای معمول هستند. گرکین در واقع بخش خوراکی یکی از خانوادههای کدو است. اگرچه گرکین همیشه کوچک است امّا باید توجه داشت که هر خیارشور کوچکی گرکین نیست و ممکن است از خانوادهای متفاوت باشد.
برای تهیه این نوع خیارشور شما به خیار گرکین، شکر، نمک، ادویه خیارشور و سرکه نیاز دارید. ابتدا خیار گرکین را با یک تکه پارچه سفت بمالید، سپس مخلوط نمک و آب را آماده کرده و به خیار اضافه کنید و اجازه بدهید که یک شبانه روز خیس بخورند. بعد از این مرحله باید شکر، سرکه و ادویهها را با هم بجوشانید و خیارهای گرکین را با آب بشویید. در ادامه خیارها را داخل ظرفی ریخته و در مخلوط سرکه و شکر و ادویه غوطهور کنید. پس از یک ماه نگهداری، خیارشورها آماده نوش جان کردن هستند.
این خیارشورها که معمولاً به عنوان اسنک زمان کریسمس مصرف میشوند با رنگ قرمز تند خود شناخته شده و از نظر ظاهری انواع متنوعی دارند. این مدل خیارشور به چند روز آمادگی نیاز دارد چرا که رنگ قرمز آن طی پروسهای زمانبر به دست میآید.
از نظر رنگ و بافت، این محصول شباهت زیادی به شیرینی حلقهای سیب دارچینی دارد. تفاوت طریقه تهیه این خیارشور با خیارشورهای دیگر در این جاست که این محصول پیش از سرو شدن به سیروپی از شکلات آغشته میشود! این سیروپ اشتها برانگیز معمولاً از ترکیب سرکه، آب، شکر، تکههای دارچین، شکلات قرمز و رنگ قرمز خوراکی بدست میآید. پس از ترکیب این مواد، مخلوط را روی شعله ملایم میجوشانیم تا شکلاتها آب شوند، سپس سیروپ داغ بدست آمده را روی خیارشورها میریزیم، در ظرف را میبندیم و یک تا دو روز به آن دست نمیزنیم. با گذشت زمان این سیروپ به خورد خیارشور رفته و محصول آماده میشود.
در نهایت نوبت میرسد به یکی از محبوبترین انواع خیارشور!
این محصول خلاف سایر انواع خیارشورها به کمک سرکه بدست نمیآید. ممکن است بپرسید حالت تخمیری خود را از چه میگیرد که در این صورت پاسخ ساده است: از شورآب آب، نمک و ادویجاتی که در آن غوطهور میشود. این ترکیب شور باعث تخمیر کامل خیار شده و طعمی متفاوت به این محصول میدهد. اگر این خیارشورها ۶ هفته بعد از تخمیر صرف شوند به آن نیمه-شور میگویند و زمانی که از این بازه گذر شود آنها را به نام خیارشور نمکی میشناسند. در این محصول خبری از طعمی اسیدی و یا شیرین نیست؛ تنها یک شوری لذتبخش!
امیدواریم این معرفی کوتاه سبب کنجکاوی شما برای آشنا شدن با انواع جدیدی از خیارشور و ایجاد میلی برای امتحان کردن این طعمهای ناآشنا شده باشد!