همبرگر یا استیک هامبورگی؟

به طور کلی غذاهایی که با گوشت گاو درست می‌شوند، قدمتی طولانی دارند. در بین‌النهرین و از زمانی که گاو‌ها اهلی شدند (یعنی از حدود ده‌هزار سال قبل) انسان‌ها از گوشت گاو برای درست کردن غذاهای مختلف بهره می‌گرفتند، اما به طور خاص در هامبورگ آلمان و از قرن 12 میلادی بود که مصرف گوشت قرمز در ساندویچ‌ها محبوبیت و رواج یافت. در همین شهر بود که آشپزهای آلمانی گوشت خرد‌شدۀ گاو را با پیاز و سیر و ادویه مخلوط می‌کردند و هم در کنار نان و هم بی‌نان سرو می‌کردند. این غذا به «استیک هامبورگی» شهرت داشت و تفاوت‌هایی با آنچه امروزه به عنوان همبرگر می‌شناسیم داشت، اما منشأ اولیۀ ایدۀ همبرگر همین استیک هامبورگی است. جالب است بدانید نام «همبرگر» نیز به خاستگاه آن یعنی شهر «هامبورگ» یا «همبرگ» اشاره دارد.

همبرگر در آمریکا

از اواسط قرن 19 و با مهاجرت گستردۀ آلمانی‌ها به آمریکا، غذاهای آلمانی نیز به این کشور وارد شدند. غذاهای گوشتی با روش طبخ آلمانی به سرعت در آمریکا محبوب شدند و در رستوران‌های متنوعی عرضه شدند. در همین دوران بود که آماده‌سازی گوشت خام به صورت خردشده و چرخ‌شده نیز در آمریکا رواج یافت. در این زمان بود که گوشت قرمز تکه‌ای یا چرخ‌شده به صورت استیک و گریل‌شده به بشقاب غذایی مردم وارد شد و از چند سال بعد بین دو نان گرد قرار گرفت به شکل همبرگر امروزی سرو شد! مشهور است که اولین بار غذافروشی‌های کنار خیابانی بودند که نان را به رسپی همبرگر اضافه کردند. از آنجا که خوردن استیک هامبورگی به صورت ایستاده سخت بود، مشهور است که یکی از این غذافروشی‌ها دو تکه نان را دور این گوشت گذاشت و این غذا را به صورت ساندویچ ارائه کرد  و البته این ابداع باب طبع مردم آمریکا نیز قرار گرفت. همبرگر و فرش‌برگر رستوران شیلا که ترکیبی از گوشت تازه و مخلفاتی مانند گوجه، کاهو، خیارشور و سس مخصوص برگر است و در میان دو تکه نان گرد و نرم قرار می‌گیرد، اصالت طعم و روش سرو خود را از همین برگرها به ارث برده است.

افول موقت همبرگر

همبرگر پس از مدت کوتاهی به غذایی تبدیل شد که چه در رستوران‌های بزرگ و چه در اغذیه‌فروشی‌های کنار خیابان یافت می‌شد. این محبوبیت با رواج استفاده از گوشت‌های چرخ‌شدۀ آماده همزمان بود. کم‌کم اطلاعاتی از اضافه کردن مواد اولیه بی‌کیفیت، مواد نگهدارنده و چربی‌های مضر به گوشت‌های چرخ‌شده در خبرها‌ شنیده شد. همین گزارش‌ها بود که این صنعت را مورد تهدید قرار داد؛ اما پس از مدتی با نظارت‌های مستمر بر کیفیت گوشت‌های چرخ‌شدۀ عرضه‌شده، این غذا دوباره به اوج محبوبیت برگشت.

همبرگر؛ غذای ملی آمریکا!

اولین همبرگرفروشی در سال 1921 در کنزاس سیتی افتتاح شد. نان گرد و شیرین همبرگر نیز بار اول در همین رستوران «وایت کستل» یا «قلعۀ سفید» توسط سرآشپز این همبرگرفروشی پخته شد و مورد استقبال مشتریان نیز قرار گرفت. از آن پس بود که به طور صعودی، برگرفروشی‌های زیادی در آمریکا و سپس در همه‌جای جهان تأسیس شد. طبق آمار، فقط در ایالات متحده آمریکا سالانه حدود 50 میلیارد ساندویچ همبرگر سفارش داده می‌شود و این یعنی هر آمریکایی به طور میانگین در هفته 3 ساندویچ برگر می‌خورد! این محبوبیت در آمریکا به حدی است که همبرگر را غذای ملی آمریکا می‌دانند!

امروزه در هر گوشه‌ای از جهان برگرفروشی‌های متنوعی وجود دارد، به نحوی که شما هر کجای دنیا که باشید و هر سلیقه‌ای که داشته باشید و هر رژیم‌ غذایی‌ای را که دنبال کنید، حتماً برگر باب طبع خود را نیز پیدا خواهید کرد! حتی در سال‌های اخیر برگر به نوعی سبک ساندویچ بدل شده است و بنابراین برگر مرغ، برگر ماهی یا برگر گیاهی نیز در رستوران‌ها و برای کسانی که سلیقه یا رژیم‌های متفاوتی دارند نیز در دسترس قرار گرفته است. در منوی رستوران شیلا نیز سعی شده است که سلایق متفاوت مورد نظر قرار بگیرد و به همین جهت، علاوه‌بر برگرهای گوشت، چیکن برگر و گریل چیکن هم در این منو وجود دارند.

منابع

https://www.history.com/news/hamburger-helpers-the-history-of-americas-favorite-sandwich

https://parade.com/61481/toriavey/where-did-hamburgers-originate/