استرامبولی؛ یک غذای معاصر آمریکایی-ایتالیایی!
تاریخچه و نام‌گذاری استرامبولی!
استرامبولی (یا استرومبولی) یک غذای نسبتاً جدید ایتالیایی- آمریکایی است که با قرار دادن مواد غذایی میان خمیر پیتزا درست می‌شود.
خمیر استرامبولی‌ها به طور معمول از انواع پنیر (به خصوص موزارلا)، گوشت سرخ‌شده، سبزیجات یا حتی سوسیس و کالباس پر می‌شود. همان طور که بالاتر اشاره کردیم این خمیر همان خمیر مورد استفاده در پخت پیتزاست، با این تفاوت که در استرامبولی خمیر رول می‌شود و به دور یا روی خود برمی‌گردد و غذا شکل ساندویچی به خود می‌گیرد؛ بنابراین بدیهی است که این غذای خوشمزه را در منوی رستوران‌ها ذیل دسته‌بندی پیتزاها پیدا کنیم. البته لازم به اشاره است که استرامبولی را می‌توان با نوعی خمیر نان ایتالیایی هم پخت.
استرامبولی‌ها از غذاهای جدیدتر دنیا هستند؛ استرامبولی درواقع غذایی معاصر است و تاریخ اولین پخت آن به اوایل سال ۱۹۵۰میلادی برمی‌گردد. داستان از این قرار است که یک رستوران‌دار ایتالیایی به نام نازارنو رومانو در فیلادلفیای آمریکا تصمیم می‌گیرد در رستوران خود نوع جدیدی از غذا را با خمیر مخصوصی مشابه خمیر پیتزا به مشتریانش عرضه کند. او موادی مثل گوشت، فلفل و چند نوع پنیر را روی خمیر می‌ریخت، خمیر پرشده را به شکل رول درمی‌آورد و آن را به تنور می‌فرستاد. این رستوران‌دار حتی نامی هم برای غذای ابداعی‌اش انتخاب نکرده بود تا اینکه یکی از مشتریان با آگاهی از بی‌نام بودن غذای جدید موردعلاقه‌اش به او پیشنهاد کرد نام استرامبولی را از روی فیلم استرومبولی (که با نام استرومبولی، زمین خدا هم شناخته می‌شود) برای غذای جدیدش انتخاب کند. این فیلم به کارگردانی روبرتو روسلینی و بازیگری بازیگر محبوب، اینگرید برگمن، در آن زمان تازه پخش شده و در حال کسب محبوبیت بود. اینگونه شد که رومانوی رستوران‌دار نام استرامبولی را برای غذای نوآورانه ابداعی خود انتخاب کرد؛ البته باید اشاره کرد در مورد انتخاب نام این غذا روایتی کم‌تر جذاب هم وجود دارد و آن از این قرار است که نازارنو رومانوی ایتالیایی نام غذای جدیدش را از روی جزیره‌ای به همین نام انتخاب کرده است!
استرامبولی‌ها خیلی زود طرفداران خود را پیدا کردند و حتی تبدیل به یکی از فست فودهای محبوب افرادی شدند که برای سرگرمی به سراغ آشپزی می‌روند. اگر شما هم از این دسته افرادید با یک جست‌وجوی سریع در اینترنت می‌توانید چند نوع استرامبولی را یاد بگیرید یا حتی اگر آشپز ماهرتری هستید مثل نازارنوی رستوران‌دار با مواد موردعلاقه خود به روشی تجربی و آزمایشی پختن این فست‌فود لذیذ را امتحان کنید.
استرامبولی را با کالزونه اشتباه نگیرید!
علی‌رغم استرامبولی‌های ایتالیایی- آمریکایی، کالزونه غذای قدیمی ایتالیایی است که شاید شکل ظاهری‌اش ما را به یاد پیراشکی‌های خودمان بیندازد (یا حتا کالزونه‌ها را با نام پیراشکی خورده باشیم!).
قدمت این غذای ایتالیایی به قرن هفدهم میلادی و به شهر نپال برمی‌گردد. کالزونه طی این دوران از غذاهایی بوده که مردم آن را در خیابان و به‌عنوان غذایی دم دستی، سریع و همیشه در دسترس می‌خریدند و می‌خوردند. کالزونه‌ها دقیقاً همان پیتزاهای خیلی کوچکی هستند که قبل از پخت یک دور روی خودشان برگردانده شده‌اند. کالزونه‌های سنتی ایتالیایی از قدیم تا به امروز اندازۀ کوچک خودشان را حفظ کرده‌اند تا کارگران حین کار مجبور به صرف زمانی جداگانه برای نشستن و آماده کردن بشقاب و چنگال و چاقو نباشند و بتوانند حین کار غذایشان را میل کنند.
بعد از محبوبیت این غذا در آمریکا به واسطۀ سریال‌های تلویزیونی دهه نود، مدل آمریکایی کالزونه‌ها شکل گرفتند. تفاوت عمدۀ نوع ایتالیایی و آمریکایی این غذا در حجم آنهاست؛ در واقع کالزونه آمریکایی را در مقایسه با نوع ایتالیایی آن می‌توان وعده‌ای دونفره به حساب آورد.
به‌جز تفاوت منشأ، قدمت و شکل ظاهری می‌توان گفت کالزونه‌ها و استرامبولی‌ها تفاوت‌های کوچکی در مواد تشکیل‌دهنده نیز دارند؛ برای مثال سس یکی از موادی است که می‌شود استرامبولی‌ها را همراه مواد دیگر با آن پر کرد، درحالی که درون کالزونه‌ها از سس استفاده نمی‌شود و تنها لایه‌ای از سس را به روی خمیر آن می‌مالند تا درون تنور به خوبی ترد و سرخ شود.
ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که برای امتحان کردن این غذای جدید آمریکایی-ایتالیایی، یعنی استرامبولی‌های لذیذ به رستوران‌های زنجیره‌ای شیلا مراجعه کنید و در بخش پیتزای منو سراغ این خوراکی‌های نوآورانه که در چند نوع مختلف قابل سفارش‌اند بروید.