هند یک غذای ملی مشخص ندارد زیرا مناطق مختلفی دارد که هرکدام از آنها با طعمها و ادویههای مختلفی خو گرفتهاند. امّا یکی از پرطرفدارترین وعدهها در این کشور خیچدی است که با نامهای خیچادی و خیچوری نیز شناخته میشود. این غذا که مواد اصلی آن را برنج و عدس تشکیل میدهند، بسته به نواحی مختلف ترکیبات متفاوتی در آنها استفاده میشود که پراستفادهترین آنها گیلاس و تمبر هندی است. این غذا به همراه املت نیز طعمی ویژه دارد. جالب است بدانید خیچدی در هند به حدی کلاسیک محسوب میشود که معمولاً اولین غذایی است که به نوزادان هندی میدهند.
ناسی گورنگ شباهت زیادی به برنجهای سرخ شده معمول در قاره آسیا دارد امّا تفاوت آن با این برنجها، بافت کلفتتر و طعم شیرین آن است. این غذا که معمولاً به سس سویایی که شباهت زیادی به سس کچاپ دارد آغشته میشود، با خیارشور، آکار و هویج ترکیب شده تا مزهای به یادماندنی برای شما به ارمغان آورد. فراموش نکنید که در آخر کار باید یک تخممرغ نیمرو به وعده خود اضافه کنید.
چه چیزی راجع به خورشت است که باعث میشود تا این حد بین مردم جهان پرطرفدار باشد؟ از قاره استرالیا و آسیا تا آمریکا همه ما پیوسته به دنبال پیدا کردن خورشتی هستیم که باب طبعمان باشد. در هر کشور خورشتها متفاوتی طرفدار دارد مثلاً در ایران قورمهسبزی حرف اول را میزند. در پاکستان نیز نیهاری وعده خورشتی محبوب مردمان سرزمین است. این خورشت که با گوشت بره، گوسفند، بز، مرغ یا گاو پخته میشود یک غذای گرم است و در ترکیبات خود ماسالا، زنجبیل، رازیانه و پیاز دارد و یکی از وعدههایی است که باید حتماً در کشورهای آسیایی صرف کنید.
میکس برنج و لوبیا از ترکیبات محبوب غذایی در آمریکای جنوبی است. در برزیل نیز این وعده بومیسازی شده و فیوادا نام گرفته است. این غذا یک خورشت گوشت و لوبیای سیاه است که در این ناحیه جهان از آن استقبال بیسابقهای میشود. گوشت این خورشت معمولاً از زبان گاو، گوش خوک و یا دم آن تهیه میشود. البته برخی آشپزهای برزیلی ترجیح میدهند که از ماهی به عنوان ماده اصلی خود استفاده کنند. در حقیقت هر گوشتی که در برزیل ارزان باشد و بتوان آن را با لوبیا طعمدار کرد قابل استفاده است. همانطور که گفته شد بسیاری از کشورهای آمریکای جنوبی غذاهای مشابهی دارند امّا طعم فیوادا به دلیل چاشنی و ادویههای استفاده شده در آن متفاوت است.
غذاهای برنجی از وعدههای پرمصرف در آسیا، خاورمیانه و بخشهای از آفریقاست. جولوف نیز غذایی برنجی است در یک قابلمه پخته میشود و در بسیاری از کشورهای آفریقایی یافت میشود. این غذا بسته به مکانی که آن را امتحان میکنید میتواند متفاوت باشد امّا هر جا آن را امتحان کنید تجربهای ویژه برایتان رقم خواهد زد. در نیجریه این غذای برنجی که به نامهای بناچین، سیبو جن و زامه نیز شناخته میشود از ترکیب برنج با گوجه فرنگی، رب، گوشت گاو یا بز بدست میآید و به معجونی خوشمزه از طعمهای مختلف تبدیل میشود.
در کشوری که ۱۶۳ میلیون جمعیت دارد و پهنای آن شرق تا غرب را پوشش میدهد، یک غذاست که مردم بر سر آن توافق دارند و آن پلمینی است. این پیراشکی که گفته میشود از ابداعات مردم سیبری است، رکن اصلی پخت و پز روسی است. پلمنی معمولاً متشکل از پیراشکیهایی است که با گوشت چرخ کرده مرغ یا خوک پر شده اند و به همراه خامه ترش سرو میشوند. این غذای روسی از روزهای گرم تابستان تا شبهای سرد زمستان مهمان شکمهای افراد این منطقه میشوند.
امروزه کلمه ژاپن مترادف با کلمه سوشی است و میلیونها نفر در نیا باید قدردان ژاپنیها باشند که در قرن ۱۹ این غذای سالم و خوشطعم را ابداع کرده و به جهان هدیه دادند. سوشی در واقع برنج سرکهای است که در ورقههای نازک جلبک دریایی، شیسو، برگ خیار و یا برگ گیاه سویا پیچیده شده است. برخلاف تصور عموم پایه اصلی این غذا همیشه ماهی نیست و میتوان هر چیزی (از سبزیجات و گوشت تا ماهی) را به همراه برنج در این رولها پیچید و لذت برد. سوشی به صورت سنتی به سس سویا و واسابی نیز آغشته میشود تا طعمی ویژه به خود گیرد.